مهندسی هوافضا و مهندسی هوافضا دو شغل بسیار مشابه هستند. اگر به دنبال شغلی هستید که خلاقیت را با علم ترکیب کند، این دو گزینه عالی هستند. هدف این مقاله مقایسه مهندسی هوافضا با مهندسی هوافضا است.
مهندسان هوانوردی بیشتر وقت خود را صرف طراحی و ساخت هواپیما می‌کنند، در حالی که مهندسان هوافضا بر روی فناوری‌هایی تمرکز می‌کنند که به وسایل نقلیه مانند هواپیما، موشک و ماهواره می‌رود.
اگرچه تفاوت‌هایی بین این دو حرفه وجود دارد - به خصوص در مورد الزامات آموزشی - ما آنها را در اینجا بررسی می‌کنیم تا بتوانید تصمیم بگیرید که کدام یک با علایق شما مطابقت دارد.
فهرست مندرجات
مهندسی هوافضا چیست؟
مهندسی هوافضا رشته وسیعی است که تمامی جنبه های وسایل نقلیه هوایی و فضایی از جمله طراحی، ساخت و بهره برداری از آنها را پوشش می دهد.
مهندسان هوافضا مسئول طراحی و توسعه فناوری های جدید هستند. به این ترتیب، این رشته تحرک شغلی بالایی دارد و مهندسان اغلب مشاغل خود را بین صنایع مرتبط مانند هوانوردی یا قراردادهای دفاعی تغییر می دهند.
مهندسی هوانوردی چیست؟
مهندسی هوانوردی شاخه‌ای از مهندسی است که به طراحی، تولید و بهره‌برداری از هواپیما می‌پردازد.
این یکی از قدیمی ترین شاخه های مهندسی است، زیرا با توسعه بالون ها در قرن 18 آغاز شد. امروزه مهندسان هوانوردی هنوز در حال طراحی هواپیماهای جدید هستند اما روی طراحی موشک، موشک و فضاپیما نیز کار می کنند.
مهندسان هوانوردی مسئول ایجاد فناوری‌های جدید، بهبود فناوری‌های موجود و حفظ ایمنی هواپیماهایی هستند که طراحی می‌کنند.
مهندسان هوانوردی در طیف گسترده ای از صنایع مانند دفاع، هوافضا، هوانوردی غیرنظامی و اکتشافات فضایی کار می کنند.
چشم انداز شغل: چگونه آنها را با هم مقایسه می کنند؟
هم مهندسی هوافضا و هم مهندسی هوافضا رشته های رو به رشدی هستند، اما مهندسان هوافضا (با رشد 8 درصدی) ممکن است فرصت های کمی بیشتر از همتایان هوافضا خود (با رشد 6 درصدی) داشته باشند.
رشته مهندسی هوافضا گسترده است و موضوعات بسیاری از جمله پیشرانه موشک، مکانیک پرواز، سیستم های ارتباطی ماهواره ای و سیستم های ناوبری را پوشش می دهد.
این رشته دارای چندین تخصص است که می توانید پس از فارغ التحصیلی دنبال کنید، از جمله سنجش از دور. سیستم های ناوبری و کنترل هدایت؛ دینامیک پرواز با سرعت بالا؛ فیزیک فضایی؛ منابع انرژی با چگالی بالا برای وسایل نقلیه فضایی؛ آیروترمودینامیک مافوق صوت (مطالعه انتقال حرارت در هوا)؛ طراحی سیستم رانش برای هواپیماهای نظامی، به نام چند.
از سوی دیگر، Aeronautics بر طراحی و توسعه هواپیماها با تأکید بر نحوه عملکرد آنها در جو زمین و همچنین فضای بیرونی تمرکز دارد. هوانوردان همچنین مطالعه می کنند که چگونه می توان از فناوری های جدید برای بهبود عملکرد ایمنی هواپیماها در ارتباط با خطوط هوایی تجاری استفاده کرد.
این رشته دارای مشخصات بیشتری است فرصت های شغلی به دلیل تمرکز تخصصی آن در دسترس است، در حالی که حوزه وسیع‌تر مهندسی هوافضا مجموعه گسترده‌تری از فرصت‌های مربوط به طراحی ماشین‌هایی را ارائه می‌دهد که در محیط‌های مختلف مانند آب یا هوا پرواز می‌کنند، که ممکن است به طراحی‌های متفاوتی نیاز داشته باشد.
چگونه یک مهندس هوافضا شویم
شما می توانید برای یک مدرک چهار ساله لیسانس علوم در رشته مهندسی هوافضا تحصیل کنید. در این مورد، شما می توانید همان موضوعات را به عنوان یک مهندس هوانوردی مطالعه کنید، اما با تمرکز بیشتر روی جنبه مهندسی کارها. این به شما درک وسیع تری از نحوه کار هواپیما و فضاپیما می دهد.
به عنوان جایگزین، شما همچنین می توانید برای مدرک لیسانس مهندسی در مهندسی مکانیک تحصیل کنید و پس از آن، در یک دوره تخصصی برای مهندسی هوافضا (برنامه کارشناسی ارشد) ثبت نام کنید.
با این حال، رشته مهندسی هوافضا از شما می خواهد که قوی باشید ریاضی و علوم پس زمینه برای پذیرش در نظر گرفته شود. بنابراین، تصمیم خود را در دبیرستان در نظر بگیرید.
چگونه یک مهندس هوانوردی شویم
ابتدا باید بهترین ها را بدست آورید دبیرستان امکان تحصیل مانند رشته مهندسی هوافضا، شما باید تا حد امکان در کلاس های ریاضی و علوم شرکت کنید تا شانس زیادی برای ثبت نام در یک برنامه مهندسی هوانوردی داشته باشید.
بعد از دبیرستان، در مقطع لیسانس در رشته مهندسی هوافضا یا هوافضا ثبت نام کنید. این معمولاً سه تا چهار سال طول می کشد تا تکمیل شود. با این حال، تکمیل تحصیلات تکمیلی پس از آن برای شغل شما مفید خواهد بود.
در مرحله بعد، باید دوره های کارآموزی و مربیگری را با مهندسان حرفه ای در نظر بگیرید که می توانند به هدایت مسیر شغلی شما کمک کنند. همچنین مهم است که قبل از فارغ التحصیلی از کالج، تجربه عملی زیادی را در کار با انواع مختلف هواپیما و موتور کسب کنید.
پس از فارغ التحصیلی، مهم است که مهندسان هوافضا و مهندسان هوافضا آموزش خود را از طریق کلاس های آموزش مداوم یا برنامه های صدور گواهینامه ادامه دهند تا بتوانند در مورد فناوری های فعلی مورد استفاده در رشته های تحصیلی خود به روز بمانند.
مهارت های مورد نیاز در این مشاغل
مهندسان هوافضا علاوه بر حل مشکلات و سازماندهی داده ها، باید بتوانند به صورت گروهی کار کنند. به عنوان مثال، آنها اغلب با مهندسان دیگر در تیم های طراحی یا تیم های تحقیقاتی کار می کنند.
آنها همچنین ممکن است با افرادی که مهندس نیستند، اما دارای مهارت های تخصصی هستند که برای طراحی یا آزمایش یک محصول خاص مورد نیاز است، مانند دانشمندان مواد یا طراحان صنعتی، همکاری کنند.
مهندسان هوانوردی هنگام طراحی هواپیما از دانش آیرودینامیک و ترمودینامیک خود استفاده می کنند. آنها همچنین از تخصص خود در ریاضیات و فیزیک برای ارزیابی هواپیما یا سایر وسایل نقلیه در طول آزمایشات پرواز استفاده می کنند.
مهندسان هوافضا باید ارتباط دهنده خوبی باشند که بتوانند اطلاعات فنی را به طور واضح و مختصر به اشتراک بگذارند تا دیگران به راحتی آن را درک کنند.
سایر مهارت های مورد نیاز در این مشاغل (بدون ترتیب خاصی) عبارتند از:
- تفکر انتقادی
- مدیریت مهندسی
- برنامه ریزی
- مهارت های تحلیلی
- مهارت های ریاضی
شباهت های بین این دو چیست؟
هم مهندسی هوافضا و هم مهندسی هوافضا در طراحی و توسعه هواپیما نقش دارند. هر دو همچنین در طراحی و توسعه فضاپیماها، موشک ها، راکت ها و همچنین سایر وسایل نقلیه مورد استفاده برای انتقال افراد یا محموله به فضا نقش دارند.
علاوه بر این شباهت ها، هر دو زمینه شامل تحقیق در مورد بهترین روش برای بهبود هواپیماهای موجود (و زیرسیستم های آنها) و همچنین بهترین روش برای ایجاد هواپیماهای جدید از ابتدا است.
چالش ها
اگرچه مهندسی هوافضا و مهندسی هوافضا بر اساس اصول مشابهی هستند، اما در تمرکز آنها متفاوت است.
مهندسان هوافضا مطالعه طراحی و ساخت فضاپیماهای مورد استفاده در داخل و خارج از جو زمین، در حالی که مهندسان هوانوردی به طراحی و ساخت هواپیما نگاه کنید. به جرات می توان گفت که مهندسی هوانوردی شاخه ای از مهندسی هوافضا است. دیگری مهندسی فضانوردی است.
علاوه بر این تفاوت ها در موضوع، چالش های مختلفی نیز در ارتباط با هر زمینه وجود دارد. اگر به هر یک از مسیرهای شغلی علاقه دارید، بسیار مهم است که بدانید آن چالش ها چه چیزی را به دنبال دارند تا بتوانید خود را برای آنها آماده کنید.
مهندسان هوافضا ممکن است در هنگام کار بر روی پروژه هایی که شامل سفرهای فضایی یا هواپیما می شوند، با چالش های مختلفی روبرو شوند. مثلا:
- آنها باید بتوانند تحت فشار به خوبی کار کنند زیرا معمولاً ضرب الاجل محدودی برای این پروژه ها وجود دارد.
- آنها به مهارت های ارتباطی خوبی نیاز دارند زیرا اغلب به عنوان بخشی از یک تیم کار می کنند. و
- آنها باید یاد بگیرند که در صورت لزوم چگونه مشکلات را بدون راهنمایی دیگران به طور مؤثر حل کنند.
مزایای شغلی
اگر در حال حاضر در یک رشته هستید و می‌پرسید که آیا رشته دیگر مناسب‌تر است، بهتر است بدانید که آنها در واقع کاملاً مشابه هستند. هم مهندسان هوافضا و هم مهندسان هوانوردی عناوین شغلی مشابهی دارند، مانند مهندس پروژه و دانشمند پژوهش.
تفاوت اصلی این است که مهندسی هوانوردی دارای تحصیلات تخصصی تری است که ممکن است کاریابی برای فارغ التحصیلان را با پیمانکاران نظامی یا شرکت های هواپیمایی آسان تر کند.
علاوه بر این، اکثر مردم مهندسان هوانوردی را از نظر فنی مهارت بیشتری نسبت به مهندسان هوافضا می دانند، زیرا آنها جزئیات بیشتری در مورد پروژه های خود ارائه می دهند. مهندسان هوافضا نسبت به همتایان خود کمتر درگیر کار طراحی هستند.
این منطقی است زیرا مهندسی هوانوردی بر طراحی هواپیما متمرکز است در حالی که مهندسی هوافضا بر ساخت وسایل نقلیه فضایی مانند موشک و ماهواره متمرکز است.
تفاوت
مهندسی هوافضا دشوارتر است زیرا به سطح بالایی از ریاضیات، فیزیک و مهارت های حل مسئله نیاز دارد. مهندسان هوافضا نیز برای طراحی صحیح هواپیما ملزم به آشنایی با اصول اولیه مهندسی هستند.
آنها همچنین باید قادر به استفاده از رایانه برای طراحی به کمک رایانه (CAD)، تولید به کمک رایانه (CAM) و نرم افزار تجزیه و تحلیل اجزای محدود باشند.
مهندسان هوانوردی در تمام جنبه های طراحی و ساخت هواپیما از مفهوم تا صدور گواهینامه توسط اداره هواپیمایی فدرال (FAA). آنها معمولاً با آیرودینامیک ها، طراحان سازه، متخصصان نیروی محرکه و کارشناسان اویونیک که به عنوان یک تیم برای ساخت هواپیماهای جدید یا بهبود هواپیماهای موجود با یکدیگر همکاری می کنند، همکاری نزدیکی دارند.
این متخصصان معمولاً در هواپیماهای غیرنظامی یا نظامی تخصص دارند، بنابراین می توانند در زمینه های خاصی مانند فن آوری نیروی محرکه یا طراحی سیستم های کنترل پرواز تمرکز کنند.
کدام یک سخت تر است؟
در اینجا پاسخ آسان است: هر دو زمینه چالش برانگیز هستند، اما اگر به دنبال یک چالش هستید، مهندسی هوافضا جایی است که در آن قرار دارد. اما اگر چیزی عملی تر می خواهید، مهندسی هوانوردی ممکن است سبک شما باشد.
بهترین راه برای اینکه بفهمید کدام یک برای شما مناسب است، انجام برخی تحقیقات است. برخی از مدارس را با برنامه در هر رشته جستجو کنید و ببینید وب سایت آنها در مورد سطح دشواری برنامه آنها چه می گویند.
با روسای بخش یا اساتیدی که تجربه تدریس در هر دو زمینه را دارند صحبت کنید. آنها به شما ایده بهتری در مورد انتظارات از هر رشته در حد حجم کاری می دهند.
مهندسی هوافضا در مقابل مهندسی هوانوردی: حکم
با در نظر گرفتن تمام این اطلاعات، احتمالاً می‌توانید ببینید که چرا مدرک مهندسی هوانوردی احتمالاً شامل طراحی، تولید و آزمایش هواپیما و سیستم‌های آنها می‌شود.
مهندسان هوافضا بیشتر درگیر کل فرآیند از مفهوم تا توسعه و اجرا هستند، نه فقط در یک بخش از آن.
همچنین تفاوت عمده دیگری بین این دو نوع مهندسی وجود دارد: مهندسان هوافضا با نرم افزاری کار می کنند که پرواز را شبیه سازی می کند در حالی که مهندسان هوافضا از آن استفاده می کنند. برنامه های رایانه ای طراحی شده برای ایجاد مدل های فیزیکی که می توانند در شرایط واقعی آزمایش شوند.
در نهایت از نظر دستمزد، این دو حرفه ای درآمد خوبی کسب می کنند. خیلی خوب است، در واقع آنها تقریباً یک چیز را به طور متوسط می سازند. مطابق با در واقعمهندسان هوانوردی (شاغل در ناسا) به طور متوسط حقوق سالانه 106,325 دلار دریافت می کنند. مهندسان هوافضا 102,300 دلار درآمد دارند. این هر دو مزایای جبران خسارت راحت هستند.
با این حال، حکم نهایی این است که اگر به دنبال یک زمینه در حال گسترش با فرصت های بیشتر در آینده هستید، مهندسی هوانوردی ممکن است برای شما خوب باشد. اما اگر به ایده دستکاری با فناوری فضایی علاقه دارید، مهندسی هوافضا را در نظر بگیرید. تفاوت بسیار کمی بین این دو وجود دارد. هر کدام از این حرفه ها عالی است!
هر چند تصمیم به مطالعه بگیرید، باید بدانید که چالش برانگیز خواهد بود. شما باید به طور مداوم در بهترین حالت تحصیلی خود باشید تا در حرفه های مربوط به هواپیما یا فضا موفق شوید.
پرسش و پاسخهای متداول
آیا مهندسی هوافضا همان مهندسی هوافضا است؟
مهندسی هوافضا شاخه ای از مهندسی هوافضا است. شاخه دیگر مهندسی فضانوردی است. به طراحی هواپیما و رانش فضاپیماهایی می پردازد که در جو زمین پرواز می کنند.
آیا یک مهندس هوافضا می تواند فضانورد شود؟
با توجه به شباهت های آشکار و الزامات آموزشی نزدیک، این امر بسیار امکان پذیر است. در واقع مهندسان هوافضا می توانند به عنوان مهندسان هوانوردی یا فضانوردی تخصص داشته باشند.
آیا مهندسان هوافضا تقاضا هستند؟
بر اساس گزارش BLS، تقاضا برای مهندسان هوافضا بین سالهای 6 تا 2021 2031 درصد افزایش خواهد یافت. در طول این مدت، حدود 3,700 فرصت شغلی ایجاد خواهد شد، که عادلانه است که این متخصص رشد نسبی تقاضا را شاهد خواهد بود.
آیا ناسا مهندسان هوانوردی استخدام می کند؟
آره. اگر این رویای شماست، برای آن آماده شوید. ناسا مهندسان هوانوردی را استخدام می کند.
کدام حرفه هزینه بیشتری دارد: هوافضا یا مهندسی هوانوردی؟
مهندسی هوانوردی کمی بیشتر هزینه می کند.
خواندن توصیه شده
- آیا مهندسی هوافضا سخت است؟
- چگونه یک فضانورد شویم
- 10 سخت ترین دوره مهندسی در جهان
- 15 ساده ترین مدرک مهندسی برای موفقیت.
بسته بندی آن را
همانطور که می بینید، شباهت های زیادی بین این دو شغل و همچنین تفاوت های جزئی وجود دارد. امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد که تصمیم بگیرید کدام یک برای شما مناسب است. اگر چنین است، تبریک می گویم! حالا برو بیرون و آن بال های فضانورد را بگیر.
