AEBetako eskoletan, gizarte-langile klinikoak beren instalazioetako haurren defendatzaileak dira, baita beren aholkulari gisa lan egiten eta kasuen kudeatzaile gisa ere ikasleek epe luzeagoko laguntza behar dutenean. Arlo honetako praktikatzaileek ikasleen, irakasle taldearen eta komunitate zabalaren arteko lotura garrantzitsua eskaintzen dute.
Haien ardurapean dauden haurren emaitza akademikoak eta sozialak hobetzera bideratzen dira. Honen zati bat haien ikaskuntza laguntzea izango da, bai eta eskolara ohiko asistentziaren bidez ere. Hala ere, gizarte-langileek haurrekin, eskolarekin eta haien gurasoekin ere lan egingo dute haien osasun emozionala eta portaera kudeatzeko, baita seguru mantentzen ahaleginduko ere.
Ikasleen inguruko diziplinarteko talde baten baitan, ikastetxeko administrazio eta lidergo zirkuluarekin elkarlanean arituko dira, baita irakasleekin ere.
Elkarrekin lan egiten dute ikastetxe batek diziplina-arazoak nola jorratzen dituen eta garatzen diren krisiak kudeatzeko egoeretan parte garrantzitsua betetzen duten politikak garatzeko, baita osasun mentaleko esku-hartzeak antolatzeko behar denean.
Euren lanaren zati honek ebaluazioak egitea suposa dezake haurrak depresioaren aurrean kaltegarriak diren edo autokalteak jasateko arriskua duten ikusteko.
Aholkularitza eskainiko diete jazarpenaren ondorioz edo beren kideekin harremanak izateko beste edozein alderdiren ondorioz arazoak jasaten dituzten ikasleei. Etxean tratu txarrak izan daitezkeen egoera bat kudeatzen duten umeei ere laguntzen diete eta haur bakoitzaren osasun mentala lehenesten dute.
Edukien aurkibidea
Guraso eta familientzako laguntza
Ikasleei hainbat laguntza-mota eskaintzeaz gain, gizarte-langile klinikoak eskola-ingurunean laguntza behar duten gurasoei lagunduko die seme-alabei onena eskaintzeko.
Familiei laguntza ematen dieten komunitateko baliabideetara sarbidea eman diezaieke jendeari hainbat modutan, etxean tratu txarretik ihes egiten hasi eta bizitzeko leku seguru bat eskuratzera eta osasun-laguntza aurkitzera.
Ikastetxean, gizarte-langile batek irakaskuntza- eta zuzendaritza-taldearen baliabide gisa funtzionatuko du osasun mentaleko arazoak edo ikasleen jokabide-arazoak kudeatzeko aholkuak behar dituztenean. Horren baitan, hezkuntza taldeari lagunduko diote ikasleen ongizateari laguntzeko programak eta ekitaldiak diseinatzen eta ezartzen.
Nola eragin dezake gizarte-langile kliniko batek aldea?
Batez ere, gizarte-langile baten ekarpenak ikasle taldeari osasun mental hobeagoaz gozatzen lagunduko dio, baina ongizate sozial eta emozionala hobetzen ere lagundu dezake.
Profesional batekin elkarlanean aritu ondoren, irakasleek konfiantza handiagoa izan dezakete ikasleen artean kezkagarriak diren seinaleak antzemateko eta babesteko kezkak dagokion pertsonari jakinarazteko orduan.
Honek, litekeena da laguntza behar duten haur eta gazteei lehenbailehen laguntza ematea, beraz, haien potentziala ez da itotzea aurrera egiteko.
Askotan gertatzen da eskolan jokabide-arazoei aurre egiteko laguntzak etxeko umeei mesede egiten diela, eta, ondorioz, gurasoekin edo zaintzaileekin harreman hobea dute.
Inplikatutako profesionalarentzat, oso aberasgarria den eginkizuna da eta pertsonalki egiten dena, beraz, inguruko pertsonekin lotura sendoa sortzen dute eta lantokian lagunduta sentituko dute. Esperientzia sorta handia izaten dute egunero, eta beren kasuak oso handiak izan daitezkeen arren, benetako aldea eragiten dute haurren, irakasleen eta gurasoen bizitzan, eta horrek merezi du lan gogorrak.
Prestakuntza eskuragarri dago, baita beste arlo batzuetako lizentziadunentzat ere, baina karrera finkatua duten pertsonek unibertsitatera lanaldi osoz joateko zailtasunak izan ditzakete birziklatzeko. Horregatik, Cleveland State bezalako unibertsitateek ikasleen bizitza lanpetuarekin bat egiten duten urruneko tituluak diseinatu dituzte.
Karrera honetan interesatuta dauden eta galdetzen ari diren ikasleak zer egiten du gizarte-langile kliniko batek, informazio gehiago Cleveland State University-n. CSUren Gizarte Laneko Master tituluak urrunetik egiten dira eta ikastaroak % 100 linean daude.
Ikaskuntza hobetzeko, ikasleek praktika praktiko bat egiten dute, baina hau ere etxetik gertu antolatzen da, euren komunitatean.
Behin graduatu ondoren, hona hemen gizarte-langile klinikoek beren ardurapean dauden ikasleei laguntzeko modu batzuk:
Haur bakoitzaren ongizate emozionalerako laguntza eskaintzea
Haurrak sarritan ahalegintzen dira euren emozioak kontrolatzeko eta lasaitzeko, eztanda bat izan ondoren. Batzuek itxaropenen edo planen aldaketaren aurrean erreakzionatu dezakete, baina beste batzuentzat, autoerregulazioari buruzkoa da. Eskola batean, gizarte-langile klinikoek beren jokabidea kudeatzeko behar dituzten trebetasunak ematen dizkien aholkularitza eman diezaieke haurrei.
Horrek eguneroko ikasketekin aurrera egiten eta helburu bat lortzeko arrakastaz lan egiten lagun diezaieke, bizitza kezkagarria edo ezustekoa bihurtzen denean ere.
Presio jakin bati aurre egiteko gaitasunik gabe, haurrek euren emozioak nola adierazten diren kontrolatzeko zailtasunak izango dituzte, bai etxean bai beste ikasleen aurrean. Horrek jokabide negatibo ugari arau bihurtzea ekar dezake. Erretiratzetik antsietatera eta jokabide erasokorretara, haur horietako askok haserreak botatzen dituzte edo modu suntsitzaileetan jokatzen dute, eta horrek eragin handia izan dezake etxean, baita eskolan ere. Haurren emozioak erregulatzeko ezintasuna gurasoentzat arazo bihurtzen denean, funtsezko harreman hori sufritu daiteke, eta, ondorioz, etxeko gainontzeko guztiei eragin diezaiekete.
Gizarte-langileek hainbat praktika terapeutiko erabiltzen dituzte, aholkularitza barne, eta horietan haurrak arazoa aitortzera animatzen dira. Esate baterako, haurrak bere jokabideetako zein antsietatearekin lotuta dagoen dakienean, arazoa areagotu aurretik antzeman dezake. Gainera, gizarte-langileek haurrei sintomak hasiera batean kudeatzeko aholkuak eman ditzakete. Esaterako, pentsamendu negatiboak zer diren antzeman ditzaketen haurrek hobeto uler ditzakete eta estresak nola eragiten dien ikasten hasi.
Eskola ingurune gogorra izan daiteke eta ikastea lan gogorra da, baina erregulazio emozional sendoarekin, haurrek arrakasta handiagoa izango dute esparru akademikoan. Estresari edo antsietateari aurre egin, handik berreskuratu eta sentimendu horiek bizitzaren parte gisa onartzen ikas dezakete.
Haurrei beren jokabide-osasuneko erronkak kudeatzen laguntzea
Haur askok —ia guztiek— ateraldi emozionalak biziko dituzten arren, batzuek jokabide-arazo larriagoak garatuko dituzte. Horiek etengabeko eragina izan dezakete egin nahi dituzten jardueretan, ekintzetan eta eratzen dituzten ohituretan.
Batzuentzat, eskolan zein etxean ondo funtzionatzeko duten gaitasuna arriskuan jar daiteke. Gizarte-langileek haurraren jokabide-osasuna aztertzen hasten direnean, haien gizarte-jarduerak, edateko ohiturak, osasuntsu jaten duten ala ez eta, halakorik izanez gero, adikzioa duten portaera-ereduak azter ditzakete. Jokabide-nahasmendu batzuk hilabeteak edo urteak iraun ditzakete, hau da, haurraren etxeko, gizarte- eta hezkuntza-egoerak kaltetuta daude.
Nahaste batzuen kasuan, hala nola, jokabidearen nahastea, arreta-gabezia/hiperaktibitatearen nahastea eta oposizioko desafioaren nahastea, gizarte-langileak izan daitezke umea tratatzen duten lehen profesionalak. Hori da haien jokabidea etxean normaltzat ikusten zelako eta haien nortasunaren parte besterik ez zelako.
Haurra ebaluatu ondoren, gizarte-langileek hainbat modutan eman dezakete laguntza. Askotan haurraren gurasoekin hitz egiten hasiko dira, jokabide-nahastearen ohiko seinaleak zein diren azaltzeko, horrek laguntzen baitu ulertzen zergatik ari den borrokan gaztea mugarriak betetzeko, ondo sozializatzeko edo akademikoki aurrera egiteko.
Era berean, medikuak ebaluazio mediko bat egitera bideratu dezake haurra, azpiko osasun-arazorik ez dagoela ziurtatzeko eta tratamendu kliniko-plan bat egiteko aukera planteatzeko, hau da, botikak. Azkenik, gizarte-langileak umearekin lan egin dezake bere egoerari aurre egiten laguntzen dioten hainbat trebetasun irakasteko eta gurasoei aholkuak emateko etxean erabil ditzaketen tekniken inguruan seme-alabarekin modu eraginkorragoan konektatzeko.
Zailtasun sozialak dituzten haurrei laguntzea
Haurrak denak desberdinak dira, eta nahiz eta askok beren kideen inguruan egotea gustatzen zaie eta lagun talde zabalago batekin asko dibertitzen duten arren, batzuei erronka bat iruditzen zaie haztearen zati hau. Gizarte-langileei maiz hitz egiten zaie sozializatzeko borrokatzen duten eta besteen inguruan egotea gustatzen ez zaien haurrei buruz, kasu horretan, gizarte-trebetasunak ikasteko laguntza gehigarria behar dute.
Haurrari bere esku-hartzeari mesede egingo liokeela uste badute, laguntzeko hainbat modu aukeratu ditzakete.
Ume txikiekin, rol-jokoak, ipuinen erabilerak eta txotxongiloak lagun diezaieke umeei jatorra izatea eta besteak errespetuz tratatzea bezalako gauzak ikasten.
Honek jokabide horiek berdinkideekin erabiltzera bultzatu ditzake eta, ondorioz, lagunak egitea errazagoa izan daiteke. Saio hauen zati batean umeei klasean entzuten irakastea eta hitz egiteko orduan besteekin txandakatzea ere izango da.
Horretarako, haurrari objektu bat pasatuz hitz egiteko txanda denean eta gizarte-langilearen txanda denean isilik pasatzeko eskatuz.
Ume batzuek berehala ulertzen ez duten sozializazioaren beste alderdi bat gorputz-hizkuntza da. Begi-harremana egitea, elkarri irribarrea agur gisa eta baietz keinua egitea bezalako trebetasunak landu daitezke. Gainera, umeei irakatsi diezaiekete besteek ikustea zaila izan daitekeela alde batera begiratzea, bekorrak zimurtzea edo mugitzea.
Haur batzuei espazio pertsonalari eta mugei buruz ere irakatsi beharko zaie, beren kideen sentimenduak errespetatu ahal izateko eta egoera jendetsuetan hobeto aurre egin ahal izateko.
Nola kudeatzen dute gizarte langileek haurrentzako krisian esku-hartzea?
Egokiena, gizarte-langile batek ez luke ume bat lehen aldiz ezagutuko krisi puntu batean zegoenean. Hala ere, egiten dutenean, egiten duten esku-hartzea esparrua aldatuko da jokoan dauden faktoreen arabera.
Askotan, umea gizarte-langilearen kezka nagusia den arren, litekeena da berdin larritutako familia izatea eta praktikatzaileak ere gogoan izango ditu.
Gertaeraren jatorria eta umearekin duten historia aztertzen hasiko dira. Gai anitz badaude, larrienak iruditzen zaizkien lau edo bostetan zentratuko dira, eta gero bakoitzaren helburu bat ezarriko dute.
Gizarte-langileek ez dute inoiz konponbide ezin hobea aurkitzeko konpromisoa emango. Azkenik, umearekin harreman eraikitzailea ezartzen saiatzen diren bitartean, muga leun batzuk ezarriko dira. Hau bereziki garrantzitsua da haurrak jokabide zailak erakusten baditu.
Dena den, aldi berean, gizarte-langilea saiatuko da haurrak argi eta garbi hitz egin dezan eta egungo krisia eragin duen gertakaria azaltzen. Ahalik eta informazio gehien bildu ondoren, familiaren indarguneak eta beharrak baloratuko dituzte. Krisia konpontzeko epe laburreko irtenbideak emango dituzte eta epe luzerako helburuak proposatuko dituzte.
Familiak eta haurrak komunitateko baliabideekin konektatzea
Gizarte-langileek gazte bat eta haien senideetara bideratu ditzaketen komunitate-baliabide ugarietara sarbidea dute. Muturreko kasuetan, ospitaleratze aldi bat edo aholkularitza espezializatua iradoki dezakete.
Dena den, egoera ez hain larria denean, tratamendu-talde bat osatu dezakete haur bati epe luzeagoan laguntzeko, haurra beste profesional batengana bideratu dezakete diagnostiko kliniko bat baztertzeko edo eskolatik kanpo martxan dagoen komunitate-programa bat gomendatu.
Gaia zabalagoa denean, gurasoak heldu gisa onuragarriak izan daitezkeen baliabideekin harremanetan jar ditzakete. Esaterako, gurasoa ikasten ari bada, medikuak seinaleztapena egin dezake diru laguntza kuoten kostuetan laguntzeko paketeak, edo familia ondo jaten eta elikadura osasuntsuagoa jarraitzen lagun dezaketen tokiko elikagai bankuak.
Ongizateak haurraren arrakasta akademikoa hobe dezake?
Iraganean, eskola askoren ardatza lorpen akademikoa izan da, baina ikaskuntza-ingurune modernoan ongizatea lehenesteko aldaketa bat dago.
Terminoak haurrak egunero zoriontsu sentitzen direla esan ohi du, baina askotan bere osasun mentala eta fisikoa hartzen du barne. Askotan, estutasun eta antsietate sentimenduek haurraren garapena eta eskolan aurre egiteko gaitasuna kaltetu dezakete.
Haurrak zoriontsuak beren lanean kontzentratzea errazago ikusten duten arren, energia maila handiagoak dituzte eta arrakasta lortzeko motibatuago sentitzen dira. Ondorioz, litekeena da akademikoki aplikatzea eta ikasketekin arrakasta etengabea izatea.
Gainera, enpresaburuek erresilientzia eta arazoak konpontzeko gaitasunak erakusten dituzten hautagai moldagarriak bilatu ohi dituztenez, erabilgarria izan daiteke haurrek trebetasun bigun horiek garatzen hastea eskolan dauden bitartean.
Hori dela eta, ikasleen egungo lan akademikoa eta etorkizuneko arrakasta profesionala laguntzeko, gizarte-langileek sarritan ongizate programak sartuko dituzte curriculumean.
Hau atsedenaldietan haurrak aktibo mantentzen dituzten jarduera errazak antolatuz egin daiteke, hala nola, atsedenaldietan erabil daitekeen ekipamendua erosiz edo eskolaz kanpoko kirol klub batzuk sortuz.
Praktikatzaile batek bere ikaslearen ongizate mentala ere bideratuko du eskolaz kanpoko jarduerak sustatuz, hala nola meditazio saioak, aholkularitza eta talde-ikasgaiak. Hauek elkarrenganako errukia irakatsi diezaiekete haurrei, baina baita haiengandik desberdinak diren pertsonekiko nola elkarlanean aritzen eta enpatia erakusten ere.
Eskema hauek ez dira haurrei abstraktuki laguntzea soilik, haien ongizatea lagunduz, gizarte-langileek euren garapena etxean eta eskolan laguntzen dutelako.
Haurrak zoriontsuagoak direnean, portaera-arazo gutxiago egon ohi dira irakasleek eta gurasoek kudeatzeko. Ondorioz, etxean eta eskolan giroa errespetu handiagoa bihurtzen da guztiontzat. Ingurune horri esker, ikasleek modu positiboago batean elkarreragin dezakete eta gatazkak sortzeko aukera gutxitzen du. Ondorioz, haurrak seguruago eta zoriontsuago sentitzen dira eskolan eta beren burua komunitate baten partetzat hartzen dute.
Ongizateak irakasleei eta eskolari mesede egiten die
Ongizateak erresilientzia sustatzen du. Gertaera estresagarrietarako garaia, azterketak adibidez, iristen denean, denak hobeto daude sortutako antsietate-mailei aurre egiteko. Irakasleek zein ikasleek konfiantza eta sormen gehiagorekin hurbil ditzakete probak, biak dira funtsezko gaitasunak ikasteko orduan.
Ikasleek estresak eragiten badituzte ere, eta hori saihestezina den, ongizate-programak ezarri dituzten gizarte-langileek aurre-estrategien irakaskuntza txerta dezakete. Mindfulnessetik hasi eta egunkarietaraino, gazteek bizi dituzten emozioak kudeatzeko aukera ematen duten estrategia ugari daude. Ondorioz, gaitasun handiagoa dute erlaxatzen jakiterako orduan, eta arreta jarri dezaketen zereginean.
Ikastetxerako emaitza kostuen murrizketa orokorra izan daiteke, irakasle-taldearen artean estres gutxiago dagoelako eta hobekien kualifikazioa duten langileek beren postuetan geratzen direlako, rol berri bat beste nonbait bilatu beharrean. Hori dela eta, gizarte langileek lan egiten duten ikastetxeari lagun diezaiokete ikasleei mesede egiten dieten arloetara aurrekontu handiagoa bideratzen, hala nola, curriculuma garatzen eta eskolaz kanpoko jarduera gehiago egiten.
