Op scholen in de Verenigde Staten zijn klinisch maatschappelijk werkers pleitbezorgers voor de kinderen in hun instelling. Ze werken ook als hun begeleiders en als casemanagers wanneer leerlingen ondersteuning op langere termijn nodig hebben. Beoefenaars op dit gebied zorgen ook voor een belangrijke verbinding tussen de studenten, het docententeam en de bredere gemeenschap.
Ze richten zich op het verbeteren van de academische en sociale resultaten van de kinderen onder hun hoede. Een deel hiervan zal gebeuren door het ondersteunen van hun leerproces, evenals door hun regelmatige aanwezigheid op de school. Maatschappelijk werkers zullen echter ook samenwerken met kinderen, de school en hun ouders om hun emotionele gezondheid en gedrag te beheersen, en ernaar streven om hen veilig te houden.
Als onderdeel van een interdisciplinair team rond de studenten zullen ze samenwerken met het bestuur en de leiderschapskring van de school, evenals met docenten.
Ze werken samen om het beleid te ontwikkelen dat vormgeeft aan de manier waarop een school disciplinaire kwesties aanpakt en spelen een belangrijke rol in eventuele crisisbeheersingssituaties die zich ontwikkelen, evenals het organiseren van interventies op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg wanneer dat nodig is.
Dit deel van hun werk zou kunnen bestaan uit het uitvoeren van beoordelingen om te zien of kinderen kwetsbaar zijn voor depressie of het risico lopen zichzelf te beschadigen.
Ze bieden begeleiding aan studenten die problemen ondervinden als gevolg van pesten of enig ander aspect van de interactie met hun leeftijdsgenoten. Ze ondersteunen ook kinderen die thuis met een potentieel misbruiksituatie omgaan en geven prioriteit aan de geestelijke gezondheid van elk kind.
Inhoudsopgave
Ondersteuning voor ouders en gezinnen
Naast het bieden van diverse vormen van ondersteuning aan studenten, klinisch maatschappelijk werkers in een schoolomgeving helpt ouders die hulp nodig hebben bij het bieden van het beste voor hun kinderen.
Ze kunnen mensen toegang geven tot gemeenschapsmiddelen die gezinnen op verschillende manieren ondersteunen, van het ontsnappen aan een situatie van misbruik thuis tot het vinden van een veilige plek om te wonen en het vinden van gezondheidszorg.
Op school zal een maatschappelijk werker fungeren als hulpmiddel voor het onderwijs- en leiderschapsteam wanneer zij advies nodig hebben over het omgaan met de geestelijke gezondheidsproblemen of de gedragsproblemen van de leerlingen. Als onderdeel hiervan zullen ze het onderwijsteam helpen bij het ontwerpen en implementeren van programma’s en evenementen die het welzijn van studenten ondersteunen.
Hoe kan een klinisch maatschappelijk werker het verschil maken?
In de eerste plaats zal de inbreng van een maatschappelijk werker de studentengroep helpen een betere geestelijke gezondheid te genieten, maar zij kunnen ook helpen bij het verbeteren van hun sociale en emotionele welzijn.
Door met een beroepsbeoefenaar samen te werken, kunnen leraren groeien in zelfvertrouwen als het gaat om het opmerken van zorgwekkende signalen bij hun leerlingen en het melden van eventuele beveiligingsproblemen aan de juiste mensen.
Dit maakt het waarschijnlijker dat kinderen en jongeren die hulp nodig hebben, zo snel mogelijk worden ondersteund, zodat hun potentieel niet wordt belemmerd om verder te gaan.
Vaak is het zo dat hulp bij gedragsproblemen op school de kinderen thuis ten goede komt, waardoor zij een betere relatie met hun ouders of verzorgers hebben.
Voor de betrokken beoefenaar is dit een zeer lonende rol, die persoonlijk wordt uitgevoerd, zodat hij/zij een sterke band kan opbouwen met de mensen om hem heen en zich gesteund voelt op de werkplek. Ze hebben elke dag een enorm scala aan ervaringen, en hoewel hun werklast erg hoog kan zijn, maken ze een echt verschil in de levens van kinderen, leraren en ouders, wat het harde werk de moeite waard maakt.
Er zijn opleidingen beschikbaar, zelfs voor afgestudeerden op andere vakgebieden, maar mensen met een gevestigde carrière kunnen moeite hebben om voltijds naar de universiteit te gaan om zich om te scholen. Dat is de reden waarom universiteiten als Cleveland State kwalificaties op afstand hebben ontworpen die passen bij het drukke leven van studenten.
Studenten die geïnteresseerd zijn in deze carrière en zich afvragen wat doet een klinisch maatschappelijk werker, kun je voor meer informatie vinden op de Cleveland State University. CSU's Master of Social Work-kwalificaties worden op afstand voltooid en de cursussen zijn 100% online.
Om hun leerproces te verbeteren, voltooien studenten een praktijkstage, maar zelfs dit wordt dicht bij huis, in hun gemeenschap, geregeld.
Zodra ze zijn afgestudeerd, volgen hier een paar manieren waarop klinisch maatschappelijk werkers de studenten onder hun hoede kunnen helpen:
Ondersteuning bieden voor het emotionele welzijn van elk kind
Kinderen hebben vaak moeite om hun emoties onder controle te houden en zichzelf te kalmeren nadat ze een uitbarsting hebben gehad. Sommigen kunnen reageren op een verandering in verwachtingen of plannen, maar voor anderen gaat het meer om zelfregulering. Op een school kunnen klinisch maatschappelijk werkers kinderen begeleiding bieden die hen de vaardigheden geeft die ze nodig hebben om met hun gedrag om te gaan.
Dit kan hen helpen door te gaan met hun dagelijkse studie en met succes naar een doel toe te werken, zelfs als het leven zorgelijk of onvoorspelbaar wordt.
Zonder het vermogen om met een bepaalde druk om te gaan, zullen kinderen moeite hebben met het beheersen van de manier waarop hun emoties worden geuit, zowel thuis als in het bijzijn van andere leerlingen. Dit kan ertoe leiden dat een hele reeks negatieve gedragingen de norm worden. Van terugtrekking tot angstgevoelens en agressief gedrag, veel van deze kinderen krijgen driftbuien of gedragen zich op destructieve manieren, wat zowel thuis als op school een enorme impact kan hebben. Zodra het onvermogen van een kind om zijn emoties te reguleren een probleem wordt voor de ouders, kan deze belangrijke relatie eronder lijden, en als gevolg daarvan kan iedereen in het huis erdoor worden beïnvloed.
Maatschappelijk werkers maken gebruik van een reeks therapeutische praktijken, waaronder counseling, waarbij kinderen worden aangemoedigd het probleem te onderkennen. Als een kind bijvoorbeeld weet welk gedrag verband houdt met angst, kan het het probleem opmerken voordat het escaleert. Bovendien kunnen maatschappelijk werkers kinderen in een vroeg stadium advies geven over het omgaan met de symptomen. Kinderen die negatieve gedachten bijvoorbeeld kunnen herkennen voor wat ze zijn, kunnen ze beter begrijpen en beginnen te leren hoe ze door stress worden beïnvloed.
School kan een moeilijke omgeving zijn en leren is hard werken, maar met een robuuste emotionele regulatie hebben kinderen meer kans om succesvol te zijn in een academische omgeving. Ze kunnen stress of angst onder ogen zien, ervan herstellen en leren deze gevoelens als onderdeel van het leven te accepteren.
Kinderen helpen hun gedrags- en gezondheidsproblemen te beheersen
Hoewel veel kinderen – bijna allemaal – emotionele uitbarstingen zullen ervaren, zullen sommigen ernstigere gedragsproblemen ontwikkelen. Deze kunnen een voortdurende impact hebben op de activiteiten die ze willen uitvoeren, hun acties en de gewoonten die ze vormen.
Voor sommigen kan hun vermogen om goed te functioneren, zowel op school als thuis, in gevaar komen. Wanneer maatschappelijk werkers de gedragsgezondheid van een kind gaan aanpakken, kunnen ze kijken naar hun sociale activiteiten, hun drinkgewoonten, of ze gezond eten en welke verslavende gedragspatronen ze eventueel hebben. Sommige gedragsstoornissen kunnen maanden of zelfs jaren aanhouden, wat betekent dat de thuissituatie, de sociale situatie en de onderwijssituatie van het kind allemaal worden beïnvloed.
Voor sommige stoornissen, zoals gedragsstoornissen, aandachtstekort-/hyperactiviteitsstoornis en oppositioneel opstandige stoornissen, kunnen maatschappelijk werkers de eerste professionals zijn die het kind behandelen. Dat komt omdat hun gedrag thuis als normaal werd gezien en gewoon onderdeel was van hun persoonlijkheid.
Nadat ze het kind hebben beoordeeld, kunnen maatschappelijk werkers op verschillende manieren hulp bieden. Ze zullen vaak beginnen met een gesprek met de ouders van het kind om uit te leggen wat de meest voorkomende symptomen van de gedragsstoornis zijn, omdat dit hen helpt te begrijpen waarom de jongere moeite heeft om mijlpalen te bereiken, goed te socialiseren of academisch vooruitgang te boeken.
De arts kan het kind ook doorverwijzen voor een medische evaluatie om er zeker van te zijn dat er geen andere onderliggende gezondheidsproblemen zijn en om de mogelijkheid van een klinisch behandelplan, dat wil zeggen medicatie, ter sprake te brengen. Ten slotte kan de maatschappelijk werker met het kind samenwerken om het kind een reeks vaardigheden aan te leren die hem helpen met zijn aandoening om te gaan en ouders advies geven over de technieken die ze thuis kunnen gebruiken om effectiever contact te maken met hun kind.
Het begeleiden van kinderen die sociale problemen ervaren
Kinderen zijn allemaal verschillend, en hoewel velen het leuk vinden om in de buurt van hun leeftijdsgenoten te zijn en veel plezier hebben met een bredere vriendengroep, vinden sommigen dit deel van het opgroeien een uitdaging. Maatschappelijk werkers krijgen vaak te horen dat kinderen moeite hebben met socialiseren en niet graag in de buurt van anderen zijn. In dat geval hebben ze extra hulp nodig bij het leren van sociale vaardigheden.
Als ze denken dat het kind baat zou hebben bij hun tussenkomst, zijn er verschillende manieren waarop ze kunnen helpen.
Bij jonge kinderen kunnen rollenspellen, het gebruik van verhalen en poppen kinderen helpen dingen te leren zoals aardig zijn en anderen met respect behandelen.
Dit kan hen aanmoedigen om hetzelfde gedrag bij hun leeftijdsgenoten te gebruiken, en als gevolg daarvan kunnen ze het gemakkelijker vinden om vrienden te maken. Een deel van deze sessies omvat ook het leren van kinderen over luisteren in de klas en om beurten met anderen spreken als het om spreken gaat.
Dit kunt u doen door een voorwerp aan het kind door te geven als het aan de beurt is om te spreken, en hen te vragen het terug te geven en stil te zijn als de maatschappelijk werker aan de beurt is.
Een ander aspect van socialiseren dat sommige kinderen niet meteen begrijpen, is lichaamstaal. Vaardigheden als oogcontact maken, naar elkaar glimlachen als begroeting en instemmend knikken kunnen allemaal worden geoefend. Bovendien kan kinderen geleerd worden dat wegkijken, fronsen of friemelen moeilijk te zien zijn voor andere mensen.
Sommige kinderen zullen ook moeten worden onderwezen over persoonlijke ruimte en grenzen, zodat ze de gevoelens van hun leeftijdsgenoten kunnen respecteren en beter kunnen omgaan met drukke situaties.
Hoe gaan maatschappelijk werkers om met crisisinterventie voor kinderen?
Idealiter zou een maatschappelijk werker een kind niet voor het eerst ontmoeten als het zich in een crisissituatie bevindt. Wanneer ze dat wel doen, zal de omvang van de interventie die ze uitvoeren variëren, afhankelijk van de factoren die een rol spelen.
Hoewel het kind de belangrijkste zorg van een maatschappelijk werker is, is de kans groot dat zij een gezin hebben dat net zo in nood verkeert en dat de hulpverlener daar ook rekening mee zal houden.
Ze zullen beginnen met het onderzoeken van de oorsprong van de gebeurtenis en de eventuele geschiedenis die ze met het kind hebben. Als er meerdere problemen zijn, zullen ze zich concentreren op de vier of vijf die het meest urgent lijken, en vervolgens voor elk een doel vaststellen.
Maatschappelijk werkers zullen nooit beloven de perfecte oplossing te vinden. Ten slotte zullen er, terwijl ze proberen een constructieve relatie met het kind op te bouwen, enkele zachte grenzen worden gesteld. Dit is vooral belangrijk als het kind moeilijk gedrag vertoont.
Tegelijkertijd zal de maatschappelijk werker echter proberen het kind openlijk te laten praten en de gebeurtenis uit te leggen die de huidige crisis heeft veroorzaakt. Nadat ze zoveel mogelijk informatie hebben verzameld, zullen ze de sterke punten en behoeften van het gezin beoordelen. Zij zullen kortetermijnoplossingen bieden voor het oplossen van de huidige crisis en doelstellingen voor de langere termijn voorstellen.
Families en kinderen verbinden met gemeenschapsmiddelen
Maatschappelijk werkers hebben toegang tot een reeks gemeenschapsbronnen waar zij jongeren en hun gezinnen naar kunnen verwijzen. In de meest extreme gevallen kunnen ze een periode van ziekenhuisopname of specialistische begeleiding voorstellen.
Wanneer de situatie echter minder ernstig is, kunnen ze een behandelteam samenstellen om een kind op de langere termijn te helpen, het kind doorverwijzen naar een andere professional om een klinische diagnose uit te sluiten, of een gemeenschapsprogramma aanbevelen dat na schooltijd loopt.
Als het probleem een breder bereik heeft, kunnen ze een ouder in contact brengen met hulpmiddelen waar hij of zij als volwassene baat bij kan hebben. Als de ouder bijvoorbeeld studeert, kan de behandelaar wellicht wegwijzers zijn financiële hulp pakketten om te helpen met de kosten van hun honoraria, of lokale voedselbanken die het gezin kunnen helpen goed te eten en een gezonder dieet te volgen.
Kan welzijn het academische succes van een kind vergroten?
In het verleden lag de nadruk op veel scholen op academische prestaties, maar in de moderne leeromgeving is er een verschuiving gaande naar het geven van prioriteit aan welzijn.
De term verwijst meestal naar een kind dat zich dagelijks over het algemeen gelukkig voelt, maar vaak omvat het ook zijn mentale en fysieke gezondheid. Vaak kunnen gevoelens van angst en angst de ontwikkeling van het kind en zijn vermogen om het hoofd te bieden op school schaden.
Terwijl gelukkige kinderen het gemakkelijker vinden om zich op hun werk te concentreren, hebben ze een hoger energieniveau en voelen ze zich gemotiveerder om te slagen. Als gevolg hiervan is de kans groter dat ze zich academisch toeleggen en blijvend succes genieten met hun studie.
Omdat werkgevers de neiging hebben om op zoek te gaan naar flexibele kandidaten die blijk geven van veerkracht en probleemoplossend vermogen, kan het bovendien nuttig zijn voor kinderen om deze zachte vaardigheden te ontwikkelen terwijl ze nog op school zitten.
Om het huidige academische werk van hun studenten en hun toekomstige professionele succes te ondersteunen, zullen maatschappelijk werkers daarom vaak welzijnsprogramma's in het curriculum introduceren.
Dit kan worden gedaan door eenvoudige activiteiten te organiseren die kinderen actief houden tijdens hun pauzes, zoals het kopen van materiaal dat tijdens de pauze kan worden gebruikt of het opzetten van naschoolse sportclubs.
Een beoefenaar zal zich ook concentreren op het mentale welzijn van zijn leerling door buitenschoolse activiteiten aan te moedigen, zoals meditatiesessies, counseling en teambuildinglessen. Deze kunnen kinderen compassie voor elkaar leren, maar ook hoe ze moeten samenwerken en empathie kunnen tonen voor mensen die anders zijn dan zij.
Deze programma's gaan niet alleen over het abstract helpen van kinderen, want door hun welzijn te ondersteunen ondersteunen maatschappelijk werkers hun ontwikkeling thuis en op school.
Als kinderen gelukkiger zijn, zijn er doorgaans minder gedragsproblemen waar leraren en ouders mee om moeten gaan. Hierdoor wordt de sfeer thuis en op school respectvoller voor iedereen. Deze omgeving stelt studenten in staat om op een positievere manier met elkaar om te gaan en minimaliseert de kans op conflicten. Als gevolg hiervan voelen kinderen zich veiliger en gelukkiger op school en beschouwen ze zichzelf als onderdeel van een gemeenschap.
Wellness komt ten goede aan het onderwijzend personeel en de school
Welzijn bevordert de veerkracht. Wanneer de tijd voor stressvolle gebeurtenissen, zoals examens, aanbreekt, is iedereen beter in staat om met de geproduceerde angstniveaus om te gaan. Zowel docenten als studenten kunnen toetsen met meer vertrouwen en creativiteit benaderen – beide belangrijke vaardigheden als het gaat om leren.
Zelfs als studenten last hebben van stress, wat onvermijdelijk is, kunnen maatschappelijk werkers die welzijnsprogramma's hebben opgezet het aanleren van coping-strategieën integreren. Van mindfulness tot het bijhouden van een dagboek, er zijn veel strategieën waarmee jongeren de emoties die ze ervaren kunnen beheersen. Als gevolg hiervan zijn ze beter in staat om te weten hoe ze moeten ontspannen, en kunnen ze hun aandacht richten op de taak die voorhanden is.
Het resultaat voor de school kan een algehele kostenbesparing zijn, omdat er minder stress is onder het docententeam en het best gekwalificeerde personeel op hun plek blijft, in plaats van elders naar een nieuwe rol te zoeken. Daarom kunnen maatschappelijk werkers de school waarvoor ze werken helpen om een groter budget toe te wijzen aan gebieden die de leerlingen ten goede komen, zoals het ontwikkelen van het leerplan en het organiseren van meer naschoolse activiteiten.
